In het begin van de vorige eeuw bestonden er in het dorp twee muziekgezelschappen, Fanfare Euterpe, opgericht in 1860, en Fanfare Sint Caecilia dat in 1899 was opgericht door schutterij Het Zandakker. Euterpe, dat al heel aardig muziek kon maken, keek een beetje op Caecilia neer
en claimde de oudste rechten. Maar deze liet zich niet kisten en eiste van het gemeentebestuur dezelfde rechten als Euterpe. Men maakte aanspraak op subsidie en eiste ook het vrije gebruik van de muziekzaal in de Schoolstraat die in 1895 door Euterpe was gebouwd en enkele jaren later door de gemeente was overgenomen. Euterpe op zijn beurt betichtte Caecilia van onderkruiperij wat de stemming tussen beide verenigingen er niet beter op maakt. Het dorp raakte verdeeld in twee kampen, de Zwaansen die voor Euterpe waren, en de Gouden Leeuwsen die hun hart
aan Cecaelia hadden verpand. De respectievelijke etablissementen De Zwaan en de Gouden Leeuw tracteerden zo nu en dan op een glas bier
en op hun beurt maakten de muzikanten muziek in de hen regarderende cafés. Maar de wereldlijke en kerkelijke overheid greep in en In 1911 werden de twee fanfares samengevoegd onder de naam “Venrays Fanfarekorps”. De naam werd geborduurd op het nog vrij nieuwe vaandel
van Caecilia en Euterpe leverde de vlaggenstok met de vergulde leeuw in top. Venray was trots op het grote gezelschap van meer dan
60 muzikanten, maar de vrede was niet van lange duur. Frans Vollenberg, muzikant en onderdirecteur van Euterpe merkte op:
‘”We hebben er een hoop koper bij gekregen. Hadden we nu nog maar muzikanten.

Foto: Venrays Fanfare na de samenvoeging.